Günün değerlidir her vakti,
Aldığımız her nefeste...
Gördünüz mü hiç sefer vakti,
Güneş doğarken aheste aheste!
Dağların tepesi kızarır,
Bulutlar ise al al olur...
İnsan sanki ahirete varır,
Güneş doğarken yavaş yavaş!
Sonra çıkar kıpkızıl tepsi gibi,
Bakamazsın göz kamaşır...
O da doğar canlıların hepsi gibi,
Güneş yükselirken yavaş yavaş!
İnsan ürperir seher vakti,
Yeryüzünü aydınlık sardıkça...
Gördükçe bu büyük kudreti takati,
Güneş tırmanıp tepeye vardıkça!
Güneş doğdukça her seherde,
Hayat yeniden başlıyor...
Ufukta kaybolup battıkça,
Yaşam sanki yavaşlıyor!
Ne güzel bir sistemdir bu,
Hergün aynı düzenle işleyen...
Bizler bir kere doğup batarken,
Hergün doğup batıyor 'O' var iken!
Yeryüzüne sanki bir 'merhaba' gibi,
Yüce Rabbimizden (c.c.) bize gelen!
Bir ömürdeki bütün vakti temsilen,
Güneş doğarken seher vakti! ...
Kayıt Tarihi : 24.11.2007 20:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)