Seher Vakti Şiiri - Mustafa Soylu

Seher vaktinde çıkıp da yükseklere,
seyretmeğe değer,
ufukta belirenlere,
ve tek tek ışıldayan pencerelere.

Karanlığı yırtarak yayılınca aydınlık hat hat,
ölümden sonra dirilmeye benziyor hayat.

İsrafil’in ikinci Sûr’unu andırıyor nağmesi müezzinin.
İnsanın ruhunu kuşatıyor kelimesi,
söylenen her ezginin.

Tıkasa kulaklarını beşer,
dönse sırtını,
çevirmese de yüzünü,
O ne büyük mana Ya Râb!
Dalga dalga sarıyor yeryüzünü.