Seher Vakti Şiiri - Mustafa Zincirkiran

Seher vakti hava açık vakit hoş
İnsan o vakitte huzur soluyor.
Beden zinde zihin açık gönül boş
Usta gönüllere ilham doluyor.

Doğuya bakınca sakin gökyüzü
Bir kıpırtı dürter gönülde özü
Gönlünüzden alır diliniz sözü
Kelamı kâğıda kalem çalıyor.

Güneş doğuyorken kızıllık nasıl
Canlıya enerji veren bu asıl
Her gün tekrar eder böyle velhasıl
Gün ışıyınca da hava ılıyor.

Sabah olmuş insan kısmeti arar
Haram şöyle dursun, helal rızk yarar
Eğer işi yoksa bir kasvet sarar
İş kaygısı zordur öyle dalıyor.

Eser tatlı tatlı seherin yeli
Yel olur insanda bir duygu seli
Ozan bu duyguyla sazdaki teli
Çalınan nağmeyle gamı siliyor.

Seher yeli serin olur güzleri
Hızlı çarpmaz sever okşar yüzleri
Hoş geçirir insan o gündüzleri
Sabah nasıl, akşam öyle oluyor.

Akşam gün batımı seyre doy gayrı
Gurup vakti güzel, her ‘an’ı ayrı
Ya sabahın şerri, ya akşam hayrı
Diyerek dillere dua geliyor.

Sevda kara ise acı mı acı
Kavuşmamak ise bir darağacı
Seven için vuslat aşkın ilacı
Seherde âşıklar vuslat diliyor.

Kısmeti var ise gidip alıyor
Dara düşen öyle naçar kalıyor
B e h l ü l’ün de nefsi aklın çeliyor
Feryadı, ciğeri nasıl deliyor.

11.10.2023