Hayal mi derler adına bu oyunun
Bilmem ama,
Hayalse dahi
Benim dünyama hapsettim oyunu.
Beynimin içinde sahnelettim.
Sadece ben gördüm gerçek yüzleri,
Rüzgar sert esti bu sefer
Kırılan dallar,
Savrulan yapraklar...
Eserken güç verdi.
Hatırlattı tekrar,
Her kışın sonunun
İstanbula dönmek... Herşeyin başladığı yereı, yine yeniden başlamak için.Sabah İstanbulda gözlerimi açmak.Akşamında 7. Katta manzarasına doyamadığım İstanbulu, ayaklarımın Altında hissettiren balkonumda, memleketimi seyretmek... Buram Buram ev yemekleri Kokan evime girmek, benden daha usta olan annemin yemeklerini Yemek... Yagi belli, tuzu belli... Bana ayakta durmayı, Güçlü olmayı öğreten, Güçlü olmamdan korkmayan insanların yanında daha Güçlü olmak, Bana susmamayı öğreten insanların yanında Yeri geldiğinde susmak... bir ara alıp radyoyu balkonumdan seyre dalmak. varsa elimdede BİR Felsefe Kitabı değme keyfime.kaybolmak düşünürlerin düşünceleri arasında... i arkadan çalan Acı BİR şarkı.ele alınan BİR Kalem BİR Kağıt, sövercesine yazdığım BİR şiir.YAZMAK... ISTE istanbul bu, ISTE Aşk bu, Benî asla terketmeyecek Sevgili bu.taki ben terkedene kadar...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!