Seher’in Gözleri Şiiri - Bahattin Çakılkaya

16.01.09
İpeksi saçlarını savurdu,
hafif bir rüzgar
İki dünya daha olduğunu çağrıştıran,
mavi gözlerinin üzerine
Bir eylül sabahı,
ikinci ve son kez doğdum
Balıkçılarla şakalaşan yunusların,
neşesi içinde

Ben aynı bendim
ellerim aynıydı
yüzüm, gözlerim aynı
aynıydı fikirlerim
Farklı olan,
yeniden doğan
mavi gözlerinin ışığıyla sezgileri çoğalan
şaha kalkan duygularımdı.
Anladım ki;
bu şehri İstanbul yapan boğaz,
ne geçittir sadece vapurlara
ne ekmektir balıkçılara
ne de sadece sudur oyuncu yunuslara
iki soliste eşlik eden muhteşem bir orkestra
Dağların doruklarında gizlice sevişen iki kara
İlanı aşk etmek için,
içlerini birbirine dökmek için,
aşklarını bize göstermek için,
yakınlaşmışlar boğazın iki kıyısında.
En kuytu yerlerinde yakılan,
hasret kokan,
aşk kokan,
Sevda türküleri söylüyorlar karşılıklı iki kıyıdan
Sende duyuyor musun?
içinde kaybolduğum,
boğazı kıskandıran mavi gözlerinle,
ezgiler fısıldayan karasevdalıları görüyor musun?

Sessizce dinledik sevda türkülerini
gözleri gözlerimde
Yıllardır sevgiyle bakıyor kocaman mavi gözler
gözlerimin içine

Hayalden de olsa çeviriyorum zamanı
tanıştığımız güne
Seher’in gözleri baş rol oynuyor
ömrümüzün filminde
Rüzgarda savrulan saçların
beni görmene engel olsaydı
Düşünmeden verirdim canımı
doğduğum günde

Seviyorum ay parçası yüzünü
gözlerin orada olduğu için
Seviyorum bembeyaz ellerini
saçlarını gözlerinin önünden çektiği için
Seviyorum ipeksi saçlarını
gözlerini herkesten kıskandığı için
Seviyorum seni
yüreğindeki sevgiyi gözlerinde gördüğüm için
Seviyorum gözlerini
Sadece seviyorum
İstanbul gibi.

Bahattin Çakılkaya