Seher buluşmaları Şiiri - Haydar Canpolat

gün boyu seni düşünmek güzel elbet
güzel elbet seni dert etmek
böyle derde can kurban der
geçerim ben

ama en çok
sabahları düşüyorsun aklıma nedense
her şafakta sana kurulu bu yürek desem inan
gün doğumu sancılarımsın bu yüzden
inceden inceye içimi burkan

hemen her günüm seninle geliyor
hemen her güne seninle başlıyorum mecburen
gün ışığı gülüşün oluyor penceremde her seherde
öylesine aydınlıkki yüzün
düşünce hayali perdelerime
öyşlesine temiz ve lekesiz
öylesine ak mı ak pir-u pak
hangi kaynaktan yunup yıkarsın kimbilir
kimbilir hangi sulardan her seferinde

her sabah bir iç çekişsin
her sabah bir ah ediş
her sabah mor bir hüzün
tepeden tırnağa yüzün

en çok sabahlarımı seviyorum seni yoksa
en çok sbahları seni düşünüyorsam
ve düşürüyorsam aklıma
kimbilir belkide öyledir
belki sende bunu biliyorsun
ve belki sırf bunu bildigin için
çıkp çıkıp sabahları geliyorsun
tevekelli degil elbet bu sabah gelmelerin

daha ne kadar sürecek bu sabah seher vakti gelişlerin
ve her şafağa vuran günaydın gülümseyişlerin
de bana bileyim
artık
gün ortası bir ben geldim koy önüme
ansızın ve mesela çık gel mor bir ikindide
kuşanıp mor bir hüznü
ellerine
yüzüne ve yüregine
gelki
bu seher buluşmaları bitsin
bitsin seni sabah seher vakti dert edişlerim
mesela lacivert bir geceyi karşılayalım seninle
bir günü uğurlayıp beraberce
el sallayıp bir gün batımına
girelim bir zifirinin koynuna