Ağlamayın dalımca
Meni darıxdırmayın
Köçdüm dünyadan ancaq
Bu elin ulviyetin
Dilinde yaşayacam
Menim baştacım anam
Çarem,elacım anam
Deme ki öldü balam
Senin bağ-baxçandaki
Gülünde yaşayacam
Gözümün nuru atam
Elin vuqarı atam
Cavanım öldü deme
Seninle ömründeki
İlinde yaşayacam
Könlümün narı sevdam
Çiçekler barı sevdam
Bil ki ölmemişem men
Quracağın ocağın
Külünde yaşayacam
Kayıt Tarihi : 21.2.2009 11:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Tüm Azerbayacan şehitlerine itaf olunur.
![Hikmet Elp](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/02/21/sehadetin-dili.jpg)
Könlümün narı sevdam
Çiçekler barı sevdam
Bil ki ölmemişem men
Guracağın ocağın
Külünde yaşayacam
...............................
şiiriniz çok güzel.
Acılar ise çok derin...azerbaycan şehitlerini rahmetle anıyoruz.
saygımla...
TÜM YORUMLAR (2)