Şehadet Yine Esiyor Şiiri - Davut Daşkıran

Zulmü yazıyor yine Kalemlerimiz
Ve yine kurban ediliyor Müslümanlar
"Batı"lın hâkimiyeti için

Nil yine kan akıyor
Ve Musalar henüz bırakılmadı suya
Zira şimdi firavunlar yüzlerce Musa’yı asıyor darağacında

Şimdi bir kez daha aksan tersine Nil!
Aksan da bitse bu zulüm
Dinse şu gözyaşları serinliğinde
Bizim yok ellerimizde Musalarımız
Bıraksak dualarımızı sana
Alıp götürür müsün zulmün diyarına?
Kahretse güllerimizi katledenleri…

Kuru sade bir esintiye bırakılmış
Sevda kokuyor üstümüz başımız...
Şehadet bir kez daha geliyor
Aşka susamışçasına
Bir kez daha
Sevgili isteyen Rahman'a götürmek için...

Şimdi Kalanlar neylesin?
Ağlasın mı, gülsün mü?
Yoksa fütursuzca arzularını büyütsün mü?

Öldürülüyorsa Allah'ı sevenler
Biz niye gülistanlar da yaşıyoruz...
Çile çekiyorsa Muhammed (sav) 'i sevenler
Biz neyin sefasını sürüyoruz...
Varlığıyla rahatsız edenlerin ölümlerini
Şimdi bir kez daha mı izliyoruz...

Kuruyan merhamet pınarlarımız yerine
Akıyor korku selleri
Kaybetmek istemediğimiz dünyamızdan

Şimdi nasıl ağlasın ki vehn dolu kalpler
Ne gözler utanır nede diller

Üzülmesin kimseler sakın
Şehit olan bir topluluğa
Var ya hani Şu dirilmeyenler!
İşte onların!
Ümmete kaybettirdiklerine üzülmeliyiz...

Sizde duyuyor musunuz şu feryadı!
Korkudan, üzüntüden uzak feryatları...
Kaybolsam diye anlamı
Şerefli bir ölümün

Bu haykırışlar suskun bakışlara
Bunlar hak için ölüm nedir bilmeyenlere...

Sanki bir sessizlik var
Sessizliğinde üstünde
Kelam bilmez hak bilmez
Gayya kuyusu gibi yüreklerde...

Şimdi bir dua var dilim de
Islatırken gözyaşlarım utanç dolu yüzümü;
Bir yol ya Rab! Şehitlerden olmaya
Küçük bir rahmet esintisine sal beni
İzin ver çekilsin göğe ruhum, senin adınla...
Hani sen Vedud'sun ya
Hani acıyıp seversin kullarını
Verirsin istediklerini
Acınacak kadar dahi yok belki yüzüm
Ama senin merhametin büyük
Senin şanın yüce
Senin affın geniş mi geniş
Onca hak etmeyişlerin ardından
Verirken tüm nimetlerini
Bir kez de bana ver
Tek nimet bildiğim şehadeti...