Şehadet Şerbeti Şiiri - Nazlı Yıldırım 2

Dedemin koynunda yattığı toprak
Semada askerle nöbet tutan bayrak
Geçmişin o kanlı sayfalarına
Dön de bir bak
Kanından kan canından can veren şehit
Şimdi söyle!
Arkanda bıraktığın o yetime
Seni kim karşıladı semanın ışığında
Küçük Yusuf mu vardı karşında?
Yoksa Hz.Muhammed mi bekliyordu
Elinde şehadet şerbetiyle orada?
Yoksa,yoksa gemileri karadan yürüten
Akşemsettin'in Fatihi mi bekliyordu seni kır atında?
Sen! Sen şehidimin yavrusu
Eğme başını namert karşısında
Kaldır çehreni yukarıya
Bak selam durmuş o askerlerin her biri
Her birinin arasında
Babanın yüzü gizli
Sakın yavrun için korkma
Yine,seksek oynuyor köşebaşında
Ama her akşam
Seni bekliyor evin avlusunda
Ve yine aynı soruyu soruyor annesine
Yılmadan, bıkmadan, usanmadan
Anne babam nerede?
Ama o bilmez ki şehitliği
Babasının cennete gittiğini
Onu daha baba kucağına hasretken
Terk edip,şehadet şerbetini içtiğini