Şehadet Şiiri - Harun Talha Ozsoy

Çocuk kanlarıyla sürülür Felluce’de tarlalar
Burada samandan değil insan cesedindendir balyalar 
Dağlardan iniltiler duyulur her namaz vaktinde
Selahaddin’in yetimine kucak açmak şehadettir Allah indinde. 

Ne zaman açacak şems-i mukaddes bu İslam topraklarında 
Kanımız oluk oluk akıyor Ehl-i Salib deryalarına
Cellatların kını makamla dolmuş, neredeyse taşıyor
Kardeşimse benim, Yahudi kucağında yaşıyor 

Neden Filistin’de sahiller kırmızıdır?
Dalgalarla birleşen Allah zikri ne kadar yırtıcıdır?
Zehra’nın gözlerinden sonra, sıradaki Fatıma’nın bedeni
Sorarım şimdi nice vicdanlara, neydi oluk oluk akan kanın nedeni?

Çeçenler neden Ruslara ram olur hale geldiler?
Genç Şamillerin aklını neler ile çeldiler?
Araplar neden Emperyalizm kucağında?
Neden ehli küfür yemeği kaynıyor, şu İslam’ın ocağında?

Mahkum oldu kardeşim, Irak’ta nice tecavüzlere
Tükürmeye haya ederim, o meymenetsiz yüzlere 
Geçtiler ırzıma, Türkistan’da binlerce kez 
Zihnimde yankılanıyor onlarca çığlığım, onlarca ses. 

Ben bunları yaşarken Ebabil bekledi kardeşlerim, 
Vallahi ebabil olsam, taşımı kardeşime ateşlerim
Yaşasaydı aynı hissi kardeşim, hiç beklemem atlarım
Bendimi çiğner, silahımı alır zalimi beşe katlarım.

Silah ile savaş artık bu illerde olmuyor
Öleceksen eğer, mazlum senaryosunda kardeşlerin oynuyor
Kardeşi kardeşe kırdırmak kafirin bir oyunudur, 
Bizleri sırtımızdan vuranlar münafık koyunudur.

Öfkem dibine su verilmiş bir hançer gibi
Ne kafirin birini tanır, ne zalimin dinini
Sen, sen bilir misin Kürşad’ın kinini 
Keser atar zalimin, kellesiyle dilini