Nimet Öner - Şehadet Şiiri - Antolojime ...

Şehrin uzak mahallesinde, Martılardan önce çocuklar koşdu çöplüğe
Ah çocuklar mavi yüreklerinden vurulan çocuklar, rızık toplamaya koyuldular çöplük tarlasında!
Ramazan bir poşet ekmek buldu! Gözlerinde sevinçlerle sesine taşınan heyecan birlik oldu bir çığlık koptu tarlada Martılar korktu. "arkadaşlar ekmek buldum küflü taraflarını koparırsak işte size taptaze çıtır çıtır fırından yeni çıkmış gibi ekmek." Ve arkadaşları, başları eğik, bakışları donuk, suskun dilleriyle onay verdiler..
Hep birlikte tarladan çıkıp,
Kalabalığa Karışarak kayboldular hayatın adaletsiz yollarında..
Üzgünüm çocuklar üzgün olmanın yetersiz olduğunu bile bile üzgünüm.
Olanları görmemek adına bu dünyanın dışına çıkmak istiyorum..