Şehadet Şiiri - Ömer Hasanusta

Üzgünüm Şehidim!

Üzgünüm yine çaresiz,
Diğer Şehidlere üzüldüğüm gibi!

Boğazımdaki yumruyla,
Lal olmuş bir bülbül suskunluğunda, üzgünüm...

Elimden gelen bu!
Yazmak!
Sadece sana bu satırları yazmak!

Ne kadar acizim!
Bir o kadarda mahcup!
Ardından yapılan Vatan Sağolsun namelerine sığmayacak kadar utangaç!

Düne kadar Mehmedim olan sen bugün Şehidim!

Gururumsun bayrağımdaki!
Umudumsun sırattaki!

Bayrağımın al rengi yüzümde!

Utanıyorum anneciğinin yüzüne bakmaya,
Gurur duyması gerektiğini söyleyemiyorum!
Hasretinle kırışmış yanaklarından inen gözyaşlarında boğulmak istiyorum.
Şehidim ben bu denizde yüzme bilmiyorum.

Yavrun annesinin gözlerine boş boş bakıyor,
Kokunun özlemi burnunun dibinden hiç ayrılmayacak bilmiyor.

Annesinin gözleri sen çanağı olmuş,
Vatan sağolsun diyor!

Şehidim;
Şehadetine kurban olayım!