Var edenin adıyla karanlıklar ardından
Tüm gücüyle yırtınan bir aydınlık süzmesi
Sonsuza uzanan yol, faniliğin yurdundan
Başından aşağı bir iman ve aşk cezbesi
Bir Şubat gecesinde ölümü duyduğum an
Anlamıştım; nasıl da aciz tüm kelimeler..
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta