Şehit Mektubu Şiiri - Teyfik Karadaş

-Dağlıca Şehitlerine-

Bir yaşımda yürüteçle yürüttün
Süt emzirdin fidan gibi büyüttün
Genç ömrünü bizler için çürüttün
Hem sevdin hem de darıldın anam

Askere çağrıldım sevinçten uçtun
Irmak gibi aktın sel gibi coştun
Merdivenden inip yanıma koştun
Geldin yanımıza karıldın anam

Yavrum diye okşayarak başımı
Kurban gibi kınaladın saçımı
Yirmi diye ilan ettin yaşımı
Gururla koltuğa kuruldun anam

Dağıtım Dağlıca sınıra yakın
Bana bir lütfu dur Cenabı Hakkın
Giderken dedim ki helal et hakkın
Helal olsun dedin sarıldın anam

Dalgalansın diye burçlarda bayrak
Ayrıldım sılamdan sana bakarak
Bazen yürüyerek bazen koşarak
Dağlıca ‘ya vardım yoruldum anam

Göreve başladım mevzi kazarak
Çok zaman geçirdim mektup yazarak
Dönmek istiyordum sağlam olarak
Düşman kurşunuyla vuruldum anam

Bir gece giderken nöbet yerine
Hedef oldum kurşunların seline
Dönemedim tezkereyle köyüme
Cesedim ortadan yarıldı anam

Hainlerle saatlerce çatıştım
Mermi bitti süngü taktım çarpıştım
Tek başıma sekiziyle yarıştım
Sonunda Rabbime kavuştum anam

On iki kişiyiz aynı mekânda
Rahatız mutluyuz güzel ortamda
Buradan bahseder Yüce Kur'an da
Şehitler köşküne konuldum anam

Vasiyetim vatanıma sahip çık
Hainleri vur boynundan yere yık
Olursun o zaman Rabbime layık
Bazı insanlara kırıldım anam

Yiğit babam benim ile övünsün
Kardeşlerim cenazemde görülsün
Yalan dünya bölünürse bölünsün
Kevser Irmağında duruldum anam

Paşalara ilet benim sözümü
Açmasınlar hainlerin gözünü
Irak'a gitmektir işin çözümü
Pembe yalanlara bayıldım anam

Bin yıllık kardeştir Türkler ve Kürtler
Bilir bunu tarih yazan büyükler
Şair Teyfik burda sizleri bekler
Yanımdan yerini ayırdım anam