Segahım Şiiri - Ömer Faruk Karaman

Seni sevmek…
İstanbul’u sever gibi sevmek,
Gönlünün kaldırımlarında voltalar atarken,
Bana ayırdığın karargaha gelmek…

Bütün güzel cümlelerin virgülü sensin,
Bütün sonlara en keskin nokta,
Gönlümün tek efendisi sensin,
Yüreğimin bam telindeki en güzel nota…

Eskilerde kız kulesindeki mahpus bir kız vardı,
Hep ona kavuşmayı arzu ederdim,
Sen ömrüme girdiğin günden beri,
Gönlümdeki tüm zindanlara seni hapsettim…

Uzun zaman olmuştu sana mısra dökmeyeli,
Aşkımıza birkaç kelam etmeyeli,
Şimdi sen varsın, ben varım birde kızımız var,
Ellerimde bir senin elin var, bir de onun eli..

Anka kuşum, sevda durağım,
Damarlarımda gezen masum seyyahım,
Ömrün ömrüm, ömrüm ömrün olsun,
Sen can eşim, sen en güzel segahım...