Şefkatli Anneciğim Şiiri - Mehmet Türkyı ...

Anneler günün kutlu olsun anneciğim
Bir günün değil, her günün kutlu olsun
Kocaman oldu belki bebeciğin, amma
Sana yine de muhtacım anneciğim

Sen hiç unutmamışsındır, hatırlıyorsundur
Karnında bir canlı olduğunu hissettiğin o ilk günleri
Ne düşünmüştün? Ne hissetmiştin? Sevinmiş miydin?
Babama müjdeyi nasıl vermiştin? Anneciğim

Günler geçmek bilmiyor muydu?
Yoksa çabucak geçiyor muydu?
Gittikçe ağırlaşan yükün, seni yorar mıydı?
Büyüyen karnın mı? Yoksa kalbin miydi? Anneciğim

En huzurlu yerden ayrılık vakti yaklaştıkça
Beni kucağına alıp sevmeyi mi?
Ayrılırken vereceğim acıyı mı düşünürdün?
Acaba erkek mi olacak? Yoksa kız mı? Diyerek
Hayallere dalar mıydın? Anneciğim

Ben Halimden memnundum karnındayken
Amma artık sana çok acı veriyordum anneciğim
Sen benim, ben de senin yüzünü merak ediyordum
İstemeden ayrıldım o merhametli yuvadan anneciğim

Aylarca beni karnında taşıdığın için
Daha yüzümü görmeden beni sevdiğin için
İçinden kopup gelirken verdiğim acıya rağmen
Hemen kollarına alıp sardığın için
Seni çok seviyorum Anneciğim

Melek yüzünü!
Cennet gözlerini!
Pamuk ellerini!
Bembeyaz safi sütünü!
Sütten daha saf şefkatini!
Ninnilerini!
Uykum da bile gelen kokunu
Hiç unutmayacağım anneciğim

Okula yolladın okusun adam olsun diye
Askere yolladın vatana hizmet etsin diye
Everdin o da çoluk çocuk sahibi olsun diye
Sana hep yollar gözlemek mi düştü? Anneciğim

Hele askere gönderdiğinde neler hissetmiştin?
Çünkü bilirim, ne zaman bir şehit haberi duysan
Hiç dayanamaz hıçkırarak ağlardın
Niye ağlardın ki?
Senin oğlun bendim ve yanındaydım
'Ağlama anneciğim' diyince
Gizlemeye çalışırdın, ben üzülmeyim diye
Bu sefer de dudakların titrer, içinden ağlardın
Şehidin annesini düşünürdün değil mi?
Annelik mi zor? Şehitlik mi zor? Anneciğim

Düşmana amansız pençesini vuran aslanlar mı?
Şehit olmayı en büyük fazilet sayan yiğitler mi?
Al kanlar içinde yatan Mehmetçikler mi?
Yoksa onların yufka yürekli anneleri mi daha kahraman? Anneciğim

Şimdi aynı sevgi ve şefkati torunlarına da gösteriyorsun
Gülseler gülüyor, öpüp kokluyor, sarıp sarmalıyorsun
Hep “Babaanne! Babaanne! ” diye peşinden koşuyorlar
Senin yüreğinde, daha ne kadar yer var? Anneciğim

Ruhumun kalbi, kalbimin ruhu, güzel anneciğim!
Senin için dualarımda şöyle diyorum;
Güneş başına taç
Kamer boynuna kolye olsun
Bahar çiçekli fistanın
Denizler gözlerin olsun
Dağlar gibi başın dimdik
Kalbin ferah olsun
Bulutlar yatağın yorganın
Makamın cennet olsun
Melekler arkadaşın
Huriler hayranın olsun
Bana gösterdiğin şefkat ve merhameti
Rabbim de sana göstersin

Bana dünyada şefkat, merhamet, sevgi gösterdin
Mahşerde de elimden tut, ne olur anneciğim
Sadece bu dünyada değil
Ebediyen annemsin
ANNECİĞİM! ...