ŞEFKATLE UZANAN EL ARAR OLDUM
Bir selam verilmez,hatır sorulmaz
Çaresizlik bataklığı kurumaz
Kimse şefkat ile başım okşamaz
Sevecen yaklaşan kul arar oldum
İnsanlar mı katı,hayat mı zalim
Beni anlatmaya yetmiyor dilim
Nereye uzansam boş kaldı elim
Bir tutunabilecek dal arar oldum.
Sevgi bahçesinde yetişse sevi
Devirmek zor öfke denen bu devi
Gücümü yitirdim,olamam kavi
Umutlu vei mutlu hal arar oldum.
Gündüzlerim gece,gecelerim yok
Cümleler kuramam hecelerim yok
Bir pamuk prensim cücelerim yok
Biçareye çıkar yol arar oldum
Büyüklerden sevgi,şefkat görmedim
Hatalı bulundum hep tekmelendim
Güler yüz görmedim,sevgi dermedim
Şefkatle uzanan el arar oldum
Kayıt Tarihi : 8.7.2014 13:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Selam ve sevgilerimle.
İnsanlar mı katı,hayat mı zalim
Beni anlatmaya yetmiyor dilim
Nereye uzansam boş kaldı elim
Bir tutunabilecek dal arar oldum.
güvenilir liman bulmak zor bu devirde,
belkide bizlerde olamıyoruz.
hayatın acı gerçekleri.
kutluyorum.
Ne var ki, arayışlar boşa çıkıp, hayal kırıklıklarına dönüşünce, daha da yıpratıcı oluyor, umutlar tükeniyor...
Şiir de böyle diyor zaten..
Tebrikler Yusuf Abi...
TÜM YORUMLAR (26)