Şefkatin gölgesinde Şiiri - Gülten Nazlı

Bir damla umut gibi düştün gönlüme,
Kırık dallar yeşerdi şefkatinle.
Rüzgâr savursa da hüzünleri üstüme,
Senin dokunuşunla diner acılar yine.

Bir bakışın, bin yıl süren bir bahar,
İçimde yankı bulur sıcak bir diyar.
Kırılan kalbim bile seni anınca,
Kırık değil, sevgiyle atan bir yürek var.

Gökte süzülen serçenin kanadısın,
Çorak toprakta açan tomurcuksun.
Bir gülümsemen yeter, dünya güzelleşir,
Şefkatinle her yara, her gam silinir.

Adını anarken bir dua dökülür dilimden,
Işık olur karanlık gecemde bilmeden.
Şefkat senin adın, özün, nefesin,
Seninle tam olur kalbimin eksik sesi.