Şefkat diline düşman Şiiri - Erol Güngör

Şefkat diline düşman, acı dildir dostlarım
Geri kalan selamı bile bir gün bitirir
Akılda ne hatıra, ne de merhaba kalır
Diline hâkim olmak, herkesin harcı değil.

Megaloman kibirli insan acı konuşur
Öğrendiği çok ünlü, birçok güzel cümleyi
Bazı cümle altına, yazarını yazsa da
Sanki kendisi yazmış gibi havaya girer.

Sinirle atar tutar, daha fazla kaybeder.
Büyük büyük sözlerle, mesafeyi çok açar
Bir gün lazım olacak selamı zora sokar
Herkese rest çekerek, kimler mutlu olmuş ki?

Ayıp nedir bilmeyen, konuşma dilidir bu
Ömür boyu çok şeyi, kaybettiren dildir bu
Ters düştüğü herkesin, çekindiği dildir bu
Sevginin ve saygının, yok olduğu dildir bu.

Pişkin pişkin rest çeken, kibirlinin tavrıdır
Geri dönüş şansını, bitirmeyi seçmiştir
Gülen yüzü ardında, onun soğuk halidir
Anca gidersin derken, yankıdaki halidir.

Her kaybettiği şansta, yorumu yanlış yapar
Empati yapmadığı için hatası sürer
Birileri demez mi, kendi hatanı düşün
Hep ben haklıyım diyen, her zaman yenilmiştir.

Zihnimiz yorgun düştü, bu insanlar yüzünden
Asılsız iltifatlar, acı sözle birleşti
Meğerse hepsi boşmuş, koyduk yine rakıyı
Ekâbir sofrasının, tek sultanı rakıdır.

Sözümüz gerçek sultan için değildir elbet
Gerçek sultan gelince, rakı mutfağa kaçar.

Erol Güngör
10.6.2019

Erol Güngör
Kayıt Tarihi : 29.7.2020 23:44:00