Düngece,yine seni andım
Tüm yalnızlığın pençesinde
Bir çıkış yolu aradım
Beynimin, o puslu hücresinde
Düşünmek bile ne çok zor şeymiş
Bir ölüm sessizliğinde
Şefkat aradım, sevgi aradım
Heyhat! hepsi seferinde
İlk tanışımız;
Gül bağında sen diye kokladım gülleri
İlk ikramın; şefkatti;
Sonra, yamadın yırtık sevgileri
Kıskananlar pek çok oldu;
Hatta, zarar verdi birileri
Düşmanlıktan zevk alırcasına
Bayrak dikti kimileri.
Madem ki; ben seni bulmuşum bir kez
Bakarmıydım,onun bunun sözüne
Her nefes alışım, senin nefesin
Huzur verirsin, şu çorak gönlüme
Sevgin bağrıma, dolar dolar taşar
Heyecan getirir şu can evime
Gözyaşlarım,tutmaz olur kendini
Haykırır, seni seviyorum diye......
Kayıt Tarihi : 11.9.2007 00:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!