Şefkat Şiiri - Recep Kuru

Uç noktalarda yaşamaktır şefkat
Bir annenin yavrusuna sevgisi
Babanın alın teri
Güçlü bir kalptir şefkat

Ne yaptını bilecek kadar güçlüsündür
Dinlemezsin diğer yanıltıcı sesleri
Odaklanmaktır yaptığın şeye
Çekinmeden, utanmadan.

Var ise mevcudatın hayatta
Sarfetmektir muhtaç olan bir cana
Paylaşacak kadar sevmektir canını
Harcamaktır malını, aşkını,umutlarını ve zamanını

Yok ise elinde verilecek şeyin
Dua etmektir şefkat
Önemsemektir bir canı
Elinden gelsede,
Gelmesede....

Şefkat hassas olmak mıdır dersiniz,
Bazen derim ben,
Bazen narin , bazense olabildiğince katı
İnatlaşmaktır hayatla
Inadına paylaşırsın vicdanını

Insanoğlu zaman zaman deneniyor galiba
Zor yollardan geçiyor
Tuzaklar kuruluyor kendisine
Unutuyor ve unutturuluyor insan olduğu

Evet şefkat göster derim ben
Acı derim diğer yaşamlara
Şu anda var ise elinde kudret
Muhtaç olana yardım et

Unutma! dünya dönüyor,
Yaşayan her canlı bir gün ölüyor,
Bugün var olan yarın olmayabiliyor,
Keser dönüyor sap dönüyor,
Hesabın sahibi senden alıp
Başkasına verebiliyor.
Veren el muhtaç duruma düşebiliyor,

Şefkat göster ki canlara
Yaşattığın dallar çoğalsın
İhtiyacın olduğunda
O dallara tutunasın.