Sefine-i Derya Şiiri - Adnan Sivri

Yana yatan bir gemi doğru gitmez yolunda
Eğri olan işlerin derdi bitmez sonunda
Düzeltmeden rotayı menzile erilemez
Sefine ki delinmiş deryaya sürülemez
Ölçüp biçip tartmalı hedef belli pek zorlu
Hem çileli yorucu hem de ateşi korlu
Kaburgalı bir gemi yapıp edip yeniden
Sefer var demeli çekinmeden aniden
Kirden pastan arınmış yola revan olmalı
Bu iş yokuş ve sarptır bunu baştan bilmeli
Yunus bin Metta gibi duaya sarılmalı
Sahili selametli menzile varılmalı
Yoksa yolda kalınır aşılmaz yüce dağlar
Nice umut kırılır yıkılır gelen çağlar

Hak yoluna sefere niyet eden has kullar
Yılmaz hiçbir zorluktan şehrah olur tüm yollar
Bilirler ki davası Hakka varır sonunda
Bu dünya hükümsüzdür ahretin yanında
Kurulan engelleri buna göre aşarlar
Uzaktan seyredenler azmi görüp şaşarlar
İster dikenli bir yol isterse uçsuz bir derya
Ne fark eder onlara ardında Rabbi varya
Sürer Atı Tarık’ça derya çıksa önüne
Gemileri yakmıştır dönmez geliş yönüne
Bu azimde gayrette olmayan bilemez ki
Döner durur yerinde doğruyu bulamaz ki

Mevla’m bize menzile ermeye takat versin
Kalbimize yalnızca Allah sevgisi girsin
Mahlûkatı sevelim yaratandan ötürü
Hırsı kibri tamahı bir tek ölüm götürü
Sonsuza namzet kullar yolda kalıp teklemez
Huda’ya vermiş sırtı kuldan yardım beklemez
Hedefe varmak değil onun bütün gayesi
Azmedip niyet etmek olur tek sermayesi
Varmasa da yolunda ölmek şeref ve şandır
Ömür dediğin nedir ki geçen bir kısa andır
Sermayeyi ömrünü Hakka odaklamalı
Gönül tahtını yalnız Rabbine saklamalı
Sefineyi imanı diriltmeli bakmalı
Hak yolunda hizmete sular gibi akmalı
Adnan SİVRİ 09.07.2014