Sefillere… Şiiri - Ahmet Elmalı

Ey aykırılığım, siz sapmalarım
Aklıma gelen herşeyim
Sizin benle yaşamak
Benim ise uzaklaşma çabam
Kulum köleyim sizce size
Alıştınız kendinizi hainliğinize

İşte şu anda bile mutlu olan yine siz
Aklımı meşgul etmemem gerek
Sizi sefil, yargısız infaza bırakmam için
Hiç düşünmemem
Dertlenmemem gerek

Aslında ben yine de mutlu muyum ki
Siz benle uğraşarak
Ben ise sizden şuursuzca kaçarak
Geçirilen o anların soytarılığında
Kaybolan yine ben, sırıtan yine siz

Düştüğümü zannedersiniz hep
Ama bu çabayı sarfeden yine siz
Aklınız almıyor tabi, bu uğraşı niye
Beklemezsinizki; ben gelirim usulca
İşte aranızdayım, ama gülüyorum
Somurtmak aklıma bile gelmiyor

Kasten oynuyorsunuz biliyorum
'Hadi oradan...' bile diyemiyorsunuz
Sizi sizle mahvediyorum sonunda
Birdahaki sefer olmayacak
Uğrayamayacak hale geldiniz bu tarafa

Anladım şimdi olanları
Sizden olmak sizi durdurmakmış
Ama ben yetinmem bu sonuca
Hadi hislerim, benliğim, düşüncelerim
Koşun gelin benimle, gidelim sefillere...