Ey sevgiyi parçalayan kaplan-ı sefil
korkudan saldıramadığın tek hayvanmış fil
ben fil olamam ki...
Yediğin en lezzetli etmiş sambar
oynama, kimsenin hayatıyla kumar!
mahveder bir gün seni,yanlış attığın zar
Boş lafsa duyduğun sağdan solda
dön gittiğin bu karanlık yoldan
barışı ara, dört bir koldan
Sararsa kıskançlık seni
huzuru kaçırırlar, bunu bil!
uzaktan gördüğün, o bindiğim fil
elimde tuttuğum, bir demet karanfil...
Kayıt Tarihi : 1.11.2013 09:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!