Aynalarından üflediğin tozlar gibi hep savruldun.
Çırpındıkça hayal denizinde,arzularınla yoruldun.
Zamanın gölgesinde esen,rüzgarında kavruldun.
Yandıkça ocağında hayalin,küllerinde kayboldun.
Tozlandı bak sefil gölgen,süründükçe yollarında.
Göz yaşını silkeledi rüzgar,çamur diye yıllarında.
Uyan artık ey gönül,gördüğün rüyandır uykularda.
İbretle seyredersen şu alemi,yaşarsın aydınlıkta.
Kayıt Tarihi : 8.8.2008 10:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!