Sefil Emekli Şiiri - Duran Bükülmez

Görünmüyor artık rüya.
Sefil kalan emekliye.
Zehir oldu yalan dünya.
Sefil kalan emekliye.

Ekmek kuru sofrası boş.
İçmeden ettiler sarhoş.
Zamlar gelir helali hoş.
Sefil kalan emekliye.

Sömür ağam daha sömür.
Alamıyor odun kömür.
Zor geçiyor artık ömür.
Sefil kalan emekliye.

Yolunacak kaz görünür.
Kaş yıkılsa naz görünür.
Sivrisinek saz görünür.
Sefil kalan emekliye.

Çileleri yar ettiniz.
Yüreğini kar ettiniz.
Bu dünyayı dar ettiniz.
Sefil kalan emekliye.

Ozan der çürüsün özün.
Kör olsun görmesin gözün.
Firavundan beter yüzün.
Sefil kalan emekliye.

11.01.2021
Erbaa