Bir adam ve kadın,
Belli ki karı koca.
Vakit yarısı gecenin
Kağıt topluyorlar sokakta...
Taştan değil ama
Çöpten çıkıyor ekmekleri.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
bir adam ve kadın
belli ki karı koca
vakit yarısı gecenin
kağıt topluyorlar sokakta
taştan değil ama
çöpten çıkıyor ekmekleri
belki bir çocuk
bekliyor evde annesini
oysa ben
seni düşünmekteyim
diyorumki kendime ey sefil
yetmedimi gördüklerin
çok güzel anlatmışsınız iki hayat biri çöpten kazanıp ekmeğini çocuklarıyla yaşam kavgası içerisindeyken bir yandan da sevgi sefilliği yaşantısı işte zor olanı bu karnınızı bir şekilde doyuruyorsunuzda lakin ruhunuzu doyuracak insan bulmak zorr.....
tebrikler bu yüreğe güzel yansıtmaydı...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta