Şu yalan dünyanın haline bak ki,
Duruşu heybetli, gidişi sefil,
İnsanoğlu yükseklerde oturur,
Çıkışı heybetli, inişi sefil.
Fırsatçılar her tarafı sarmışlar,
Kapılarda hizmet edenler sefil,
Adaletle yaşayanlar azalmış,
Alın teri için koşanlar sefil.
Zenginler bürünmüş kuzu postuna,
Komşusu perişan, çocuğu sefil,
İnsanlar vay nefsim derdine düşmüş,
Niye yoksul düşmüş, ocağı sefil.
Kayıt Tarihi : 4.2.2005 18:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Murtaza Yıldırım](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/02/04/sefil-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!