Gecelerin ıssız tenha saatlerinde
Bütün canlılar uyuyor tatlı uykusunda
Yanlız uyumuyan canlı bir tek o vardı
Yüregindeki hicranla her an ağlardı
Akan gözyaşları ve sonsuz bir hüsran
Bu acının içinde ruhsuz kalmış bir insan
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
duyguları güzel anlatıyorsunuz sevgili Ferah
'Akan gözyaşları ve sonsuz bir hüsran
Bu acının içinde ruhsuz kalmış bir insan'
şekil açısından da dize ortalarını bile düşünmüşsünüz anladığım kadarıyla. ince eleyip sık dokumaktır bu.
ve ardından gelen
'Hayat yolunda bitkin sürüklenmekte
Yorgun adımlarla sefil ilerlemekte '
dizeleri böyle bir anlam taşırken şiirin sonunda şaşırıp kalıyoruz, son dizesinde, hatta son dizenin ortalarında..
'Gidiyor ve azgın dalgalara sefili çılgınca sürüklüyor'
yani burada sanırım 'sefil' i 'sürükleyen'den ayırıyorsunuz. kanımca, o zaman, böyle bir meçhule sürüklenme/sürükleme olgusu, tam anlamıyla bir yitip gitme olamaz size göre?
kutlarım. çok güzeldi sayın Uslu
akın akça
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta