Şefika Çelik Şiirleri - Şair Şefika Çelik

Sevgin kalbimi acıtıyor
Ama ben şikayetçi değilim
Bir acıyı bu kadar sevmemiştim.
Bir çocuk gibi kollarında uyumak istiyorum.
Sana dokunmak istiyorum
Sıcaklığını hissetmek istiyorum tenimde

ben seni sevmedim aslında
gözlerini sevdim
hani o masum bakışını
o tatlı gülümsemeni sevdim ela gözlerinde
ben seni sevmedim aslında
kokunu sevdim

Birgün gelecek pişman olacağız bu yaptıklarımıza...

GİDİYORSUN
FARKINDA DEĞİLSİN
YÜREĞİM NASIL AĞLIYOR
İÇİM NASIL ACIYOR.

SENİ ÇOK SEVİYORUM

ALLAHIM
Sana sığınıyorum
Zalimlerin zulmunden
Kader denen çerçevenin
Resmindeki kötü çizgilerden
Param var diye kendini sen sananlardan

Gözyaşımla birlikte aktın sen
Kalbime uğradın önce
Orada kendini buldun
Niye şaşırıyorsun ki?
Sen sadece gözbebeklerimde değildin zaten
Avuçlarıma düştün nihayetinde

ayrılık çalıyor yine kulaklarımda
hissediyorum tenimde o soğuk rüzgarı
saçlarım yanaklarımda dağılıyor
gözyaşlarımla yapışıveriyor dudaklarıma

ben alıştım o rüzgarda üşümeye

Bakamıyorum gözlerine
Korkuyorum kaybolurum sende diye
Korkuyorum ben sende kaybolurken,
Sen başkasını seversin,
Ben sendeyken,sen başkasında olursun diye.

Bitanem!
Hani sen bugün elime dokundun ya,
İçimde birşeyler aktı.
Sanki soğuk bir kütle içimde yaşıyormuşta,
Seni bekliyormuş erimek için
Öyle güzel bir duygu ki,

Sisli bir günün sabahında
Erken,sokaklar boş daha
Ne bir ses ne bir nefes
İstanbul belli uykuda
Sokaklar ağlıyor kaldırımlar yasta
En güzel mevsimde ilkbaharda