Sefih Günahlardan...Sağnak Bakışlı Kadınıma

Sefih günahlardan köşe bucak kaçıp uzaklara
Sağnak bakışlı kadınıma yazıyorum
Tinsel varlığımı alıp ve diğerlerini geride bırakıp
Yol alıyorum toprak renkli iklimlere
-Sorma neden?
Nedenini ben de bilmiyorum

Bulamayız birçok zaman
Akıl süzgecinden geçenlerle yolumuzu
Çoğu zaman mantıkla yo(ğ) rulan düşünceler
Maddeye tapar ve bencilce özümüze döner
Oysa göksel sezgilerimiz de vardır ve duygularımız
Üstü kapalı tozlu raflarda sakladığımız
Gün ışığına çıkmaya çekinir onlar kedi yavrusu
Kadar masum bir serçe kadar ürkektirler

Zihnimizin dört bir yanında kol gezen
Bencil düşüncelerimiz de olmasa
Ne yapardık kimbilir(!) onlar ki bizim için vardır
Başkası olmaz onların içinde
Beynimizde asırlardır süre gelen teokratik düzenimiz
Daha iyisi için hep daha iyisini bize dikte eden

Sefih günahlardan köşe bucak kaçıp
Sağnak bakışlı kadınıma,ona
Ama sadece ona yağıyorum damla damla
Yüksek gerilim hattına takılan kuşlar gibi
Göz bebeklerini ölümün kıyısına süren hayatlar
Korku,körkütük sarhoş olup acıyla karışır
Çığlık çığlık düşerdi bedenlerinize

Hengamelerin ortasında kalmış
Yanık tenli çocuğu oynuyordu hayat
-Bak yine yağıyor şehrin üzerine
Eğlence meydanlarından kalma havai fişekler değil
Aptal yoksa kayan yıldızlar mı zannettin onları?

Serkeş bir gürültüydü kulakları sağır eden
Bütün güzellikleriyle yaşanmışlıkları katlediyordu
beynimizde ve hayata tutunmuş umutlarımızı
Ne yazık ki yalan söyledi bize sefil yaratıkların
Kaybetmeye mahkum olduğu masallar

Sefaletin hüküm sürdüğü ölümün kol gezdiği dar sokaklarda
Nice masum yaşam yalancı masallara inat
Bir varmış bir yokmuş bas sesli enstrümanların eşliğinde
Bütün eş sesli yaşamların tanığı olmak da varmış
Kaygısızca ya da bütün varlığınla var olmak da

Sanatın en ince yerinde bütün gamları Bir bir sillip geçiyor
Minik tenor tiz sesiyle acıyı en çıplak haliyle işlerken
Bu son perde de titriyor bedeni ve gözleri takılıp kalıyor gözlerime
Hadi ayağa kalkın o bakımlı narin ellerinizle alkışlayın
Operanın loş ışıklı sahnesinde perde kapandı buğulu gözlerinde

Sefih günahlardan kaçıp sağnak bakışlı kadınıma sığınıyorum
Sıtma nöbetleriyle sarsılıyor bedenim şefkatle sarıyor tenimi
Dindirmişken bütün sancılarımı kaçamak bakışlarla
Toz pembe kaçık yalanlardan
Damla damla eriyip düşüyorum yeryüzüne
Görgüsüzce abandım en saf haliyle mutlak gerçeğe