Artık hüzün şarkıları söylüyor
Bahar esintileri bile
Her mevsime mahcubum
Yerden utandığım kadar utanıyorum gökten de
Hiçbir şeye şaşırmıyorum şimdi
Kendimden başka
Yaşadıkça acemileşiyorum hayatta
Tanıştıkça yabancılaşıyor
Sevdikçe ayrılıyorum
Ve dünyam
Genişledikçe hapsediyor beni
Dokuz metrekarelik odamdaki hürriyetimle
Kim? kaç fersah koydu arama
Eylülün yaprak döken hüznünde bile
Ümitler besleyip hayaller büyütürken
Şimdi öfkesine yenilen bir pehlivan gibi
Güçsüz bir adam var aynalarda
Yeryüzü
Dokuz metrekareden daha mı dar
İçim uçsuz bir çöl
Yüreğimle aklımın arası kadar
Fatih Kaya 5
Kayıt Tarihi : 6.4.2023 16:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!