Ölene dek kalbim senindir derken
Uzanıp elini tuttum son defa
Ayrılmayız diye yemin ederken
İçime ateşi soktun son defa
Demek ki yalanmış beni sevdiğin
Bana verdiğin bu çile
Biter mi hiç söyle kader
Gönül verdim bir zalime
Sever mi hiç söyle kader
Eriyorum günden güne
Perişan olmuşsun ben görmeyeli
Suçlayan gözlerle bakma yüzüme
Izdıraptan zaten olmuşum deli
Suçlayan gözlerle bakma yüzüme
Az çekmedim ayrılığın elinden
Kalbimde aşk nefret olmuş içerime sığmıyor
Saatlerim çile dolu gözlerim hep ağlıyor
Gönlüm azap olan aşktan artık çıkmak istiyor
Tövbekar oldum ben aşka çünkü gücüm yetmiyor
Kara bahtım bir kez bile güldürmedi yüzümü
Bakışlarında hala ayrılığın izi var
Üzülme sevdiceğim her kışın bir yazı var
Elbet gelip geçecek bu çileli sonbahar
Unutma yollarını gözleyen birisi var
Aşk denilen baharın açmamış bir gülüsün
Eğer bir gün ayrılmayı istersen
Giderim sevgilim sen hiç üzülme
Bu aşka noktayı koymak istersen
Giderim sevgilim sen hiç üzülme
Açık açık söyle benden bıktınsa
Umut dolu dünyamı kara bir zindan ettin
Aşk denilen silahla kendine esir ettin
Boynumdaki zincirin kalbimdeki ateşti
Sen beni bu dünyada deli divane ettin
Anlamadım bir türlü neydi benim bu halim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!