Babacığım vardı, üç bölmeli sefer tasın.
Lokantada yemem, evden koyun aşım.
Koşarak getirirdi küçük kardeşim aşın.
Çağırırdın, arkadaşlarını yiyemem tek başım.
Gülerlerdi iki lokma yemeğe çağırdın hepimizi
Bir kişi bile doymaz, masaya dizdin bizi.
Derlerdi bir yandan da afiyetle yerlerdi.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Yüreginize saglık Hüsamettin Sungur
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta