Sefer Sonu Şiiri - Boğaç Yüzgül

Sistik…
Sustuk bağıra çağıra
ve kin kustuk
ve nefret
ve susamışken; kuruduk…

Basit bir cümlenin
ve bir defasında
ve her defasında söylenecek sözü
ve kafasında kuracak hayali
ve yüreği olmayanlarla yorulduk…

Hiç denlemeden
ve belki de hiç dinlenmeden
ve çok ucuz bir romandan alıntı
ve alışılmış
ve alıştırılmış bir kaderde boğulduk…

Seferimiz bitti
ve ferimiz söndü
ve biz bittik
ve dağıldık
ve gittik