HALİMİZ
Sevgi kalplerden ayağa düştü
Muhabbet gönülden yatağa düştü
Madde çukurundaki sığ beyinler
Dipsiz ve kokuşmuş batağa düştü
RUBAİLER
Evlerinde yanan parlak ve bir güzel fanus vardı
Her elde her masada bir büyük kamus vardı
Şimdilerde çok arayıp herkeste bulamasak da
Eskiden bütün insanlarda sağlam bir namus vardı
MUHABBETSİZ KİŞİ ADAM DEĞİLDİR
Ne gülü seyreyle,ne fikr-i bahar et
Dünyadan geç hayali vasl-ı yar et
ÖZLEDİM—SAĞINDIM
Gelip ayrılık diyarına cananımı özledim
Günümü aydınlatan ışık munis canımı özledim.
Kavuşma yeri olan gülistan,ben orada bülbül
Gözümün gülü hazan oldu gülistanımı özledim.
Gönlümde görüp yüz asar, iftira etme ey müfteri
TÜRKİSTAN GEZİSİ
Taşkent’teŞer Ali Bey’in coşkusun
Andican’da Çolpan’ın mahzun bakışın
Kokan’da Seriderya’nın coşkun akışın
Fergana’da yeşil başlı turnalar gördüm
Bişkek’te çekik çekik gözler gördüm
UTANSIN
Ana –baba evlat yetiştirir alim olsun diye
Layık olamayıp ziyan olan zalim evlat utansın
Her ana –baba çocuğun yetiştirir olsun iyi bir evlat
Ona layık olamayıp anasına cellat kız utansın
Ekmek vermiş,su vermiş,can vermiş
BABAMIN EVİ
Biri var mı şu yer yüzende
Bir ömür babasının evinde
Hep İyi günde kötü günde
Huzur bulup çok yaşamış
Baba evinin eşiği gurbet diyorlar
BABAMIN EVİ
Biri var mı şu yer yüzende
Bir ömür babasının evinde
Hep İyi günde kötü günde
Huzur bulup çok yaşamış
Baba evinin eşiği gurbet diyorlar
ÇUĞUN’DA OLMAK VARMIŞ ŞİMDİ
Suludere’de gözlerinin yeşilin gördüm
Çanakçı’da yanağında gamzeler gördüm
Çuğun’da ben hep sizi,hepinizi gördüm
Onun için yürekten sevdim ben şehrimi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!