Sefer... Şiiri - Ulvi Ziya

Binerek,biz; yağız, doru, kır ata
Bilmem kaç kez sefer ettik Bağdat'a...
Yörenin halkına huzur vererek;
Kul eylemek için,bir saltanata...

Nice şehit verdik,nice gâziler...
Zaman zaman kemikleri sızılar...
Kaderdi,kazâya döndü yazılar...
Bunlar ibret vesîkası,hayâta...

Nice koç yiğitler surları aştı...
Kelle koltuğunda mertçe savaştı...
Kılıçlar çarpıştı,gözler kamaştı...
Puladlar nâm saldı tüm kâinata...

Hasımların üstüne üşüşürdü...
Savlet eden erler şân bölüşürdü...
Hesap bilmeyenler zayıf düşürdü...
Bakmadılar bütçedeki sanata...

Şimdi de toplumlar bahâne arar...
Anlaşmak dururken çatışmak zarar...
Sudan sebeplerle, savaşa karar;
Vererek,od düşürür tabiata...

Her insan iyiyi güzeli ister...
Rabbim,hepimize doğru yol göster...
Yönetenlere de akıl fikir ver...
Dünyâdayken,sürmesinler sırat'a...

Gözattım târih denen külliyata;
Bakılmamış,savaşta zâyiâta...
Toz duman içinde bir alışveriş;
Ne değerler gitmiş,ucuz fiyata...

10.Mart.2003