Sefer Şiiri - Emrah Topal

Karanlığı bir muma boğduran bu deliler
Dünyayı çuvallayıp sırtıma yüklediler
Biraz kusur bıraktım, birazdan çok günah
Ellerimi rüzgârla kelepçelediler
Karanlığı bir muma boğduran bu deliler

Isıtıp bu dünyayı önüme bıraktılar
Yıldızları söndürüp, sessizliği yaktılar
Ufkun sisli saçını taradı sessiz sabah
Gölleri kızgın kumla dolduran bedeviler
Karanlığı bir muma boğduran bu deliler

Kaygımın son demini farkeden ey şelale
Damitan bin yerinde tomurcuklanmış Lale
Takatimi sirtlayip menzilimi yokladım
Bazen yürüdü yollar, bazen de durakladım
Uykuları hapsetti esrarlı seheriler
Karanlığı bir muma boğduran bu deliler

Bu manâ denizini asamiyorsa aşık
Ne od'unda yanmak var, ne önünde bir ışık
Külü rüzgâr tutmaz bir yabancı Umman
Kaç gece sürecek bu ummana varmam
Rüzgâra dem ısmarlar bu yelkensiz gemiler
Karanlığı bir muma boğduran bu deliler