Sefer Şiiri - Ömer Burçin Özkişi

Ray tıkırtılarının üzerinde
Bir aşk sefere çıkıyor
Mataramda dudaklarının tadı
Votkayı artık böyle içiyorum
Bir salyangoz kıvamındayım
Öyle ağır ağır demleniyorum
Antenlerim çekmiyor
Ve görüntüm karıncalı
Seni düşünüyorum sürekli
Keşke yan koltuğumda olsaydın
İki kişilik bilet aldım oysa
Omzumu sana hazırlamıştım
Gecenin karanlığı ve sen
Ne muazzam bir örüntüsünüz
İkiniz bir aradayken
Oysa şimdi ben
Volta atıyorum yanlızlığın koridorlarında
Gece gırtlağıma çöküyor sensiz
Ve ben çuf çuflu trenin bir vagonunda
Seni özlemekteyim
Nereye gittiğim meçhul
Seni sevmek gibi birşey bu yolculuk
Başı sonu belirsiz
Korkmuyorum fakat
Ve inmeyeceğim trenden
Tüm duraklar tükenene kadar