her yalandan sonra
yüzünü yıkar bu insanlık
hainlik yüzünü yıkar
oturur köşe başına
bütün kötülük bende
mahnuzlarını parlatmadım daha
alabildiğine kaygılıyım
sevemezsin beni
dengen bozulur
dağınık bir kadın olursun
daha ilk günden
sefalar getirir ölüm
gül kırılır dalında
dikenleri batar batar yüreğime
savrulursun bir yakamoz yangınında
nefretler tükenir
bir pişmanlık oturur yarınına ağlarsın gül solar
gülersin zambak açar
ağlarsın
bir eski sevgili teselli eder seni anlamazsın
bu senin aşkın
hatırlarmısın
Kayıt Tarihi : 26.6.2008 20:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)