Şefaatname Şiiri - Şükrü Metin

Gönüllerde açan gonca gülsün sen
Mahrum etme bizi şefaatinden
Kalpleri okşayan k dilsin sen
Mahrum etme bizi şefaatinden

Arzuluyor seni müminin özü
Görmeyi isteriz o nurlu yüzü
Ümmetlikten geri bırakma bizi
Mahrum etme bizi şefaatinden

Yolunda yürüsün bütün bu kervan
Senin varlığınla döner şu devran
Uğruna kuruldu koskoca evren
Mahrum etme bizi şefaatinden

Senin düşmanına dünya dar oldu
Özlemin sinemde sönmez kor oldu
Senin için iki cihan var oldu
Mahrum etme bizi şefaatinden

Hasretin kalplere ağrı eyleme
Doğru ümmet eyle eğri eyleme
Yolunu bizlerle ayrı eyleme
Mahrum etme bizi şefaatinden

Her nefesde senin ismin anmalı
Yüreğimiz rahmetine kanmalı
Yanan özler senin için yanmalı
Mahrum etme bizi şefaatinden

Sonsuz merhametle ümmetim dersin
Bizimle daima hep berabersin
Ben Garip Metin-i sen Peygambersin
Mahrum etme bizi şefaatinden