Şefaat Ya Muhammed Şiiri - Mehmet Macit

(Naat)

Ümmetin diye geldik, yanan aşkı söndürme.
Mizan terazisinde, şefaat ya Muhammed.
Huzuru mahşer günü, bizi geri döndürme.
Cehennem azabında, şefaat ya Muhammed.

Sevaplar az yazılır, günahlar dolu, dolu.
Olmuşuz bilemeden, şeytanın eli, kolu.
Nefsimize çok kandık, unuttuk Allah yolu?
Azrail’in elinde, şefaat ya Muhammed.

İşleriz bin bir günah, hak yoluna ermeden.
Koşarız mal peşinde, haram, helal dermeden.
Merhameti unuttuk, muhtaçlara vermeden.
Kabrin soğuk teninde, şefaat ya Muhammed.

Arasat’ta koşulur, Peygamber ocağına.
Kuran’a inananlar, toplaşır sancağına.
Ümmetin günahından, sığınır kucağına.
Mahşerin sıcağında, şefaat ya Muhammed.

Sevgiyi, hoşgörüyü, çoğu zaman unuttuk.
İnsan olma vasfını, ruhumuzda kuruttuk.
Sana olan sevgiyi, yüreklerden soğuttuk.
Cennetin kapısında, şefaat ya Muhammed.

Mehmet Macit
22.12.2011
Seslendirme
10.08.2012
İzmir