Şefaat Hz. Muhammed’den, Mürüvvet Hz Ali’den, Himmet Veli’den, Dua Garib’dense Aşk olsun- Garib Çoban
Şefaat Hz Muhammed’den, Mürüvvet Hz.Ali’den, Himmet Veli’den, Dua Garib’dense Aşk olsun - Garib Çoban
Hakk aşkını verirse onu seversiniz, vermezse dünyayı seversiniz.
Bir mananın diğer bir manada birleşmesinde yok olmasına aşk derler.
Her insan huu diyorda farkında değil.
İlk nefeste huu son nefeste huu.
İşte bu boğa güreşi alanı kelimelerin.
Ah, dedi alıştıktan boyun eğen yanın.
Kölelik ne renk?..
Ne hoş, değil mi?..
Alıştıktan sonra güneşin ışığının değişimleri.
Kim derdine derman aramıyor ki.
Allah rızası için sadaka diyen dilenci.
Hiçbir şey vermeyin şunlara diyen bastonla kovalayan ihtiyar.
Sen arif isen erenler kapısından, şuradan kestirmeden gidelim.
Kölelik ne renk?..
Her varlık hem imkan, hem imtihan.
La mevcude illa huu diyenler ahh dedi.
Hak yolun yolcusu, hak etmişti bunu.
Hoş, değil mi!..
Boyanmış garib’ler Yakup gibi maviler kar taneleri yağarken.
Aldırışsızmıyım şems vakti çağırışını kimse bilmesin ey sevgili.
Çömelmişti gönlün bir kefesi.
Kölelik ne renk?..
Gitmek ister misin oraya?..
Dur anlatayım sana b/aşka ne g/ördüğümü.
Şevkli milyonlarca serçe avaz avaz çığrışıyordu.
Varlığımın dört köşesinde, beni bana bırakma.
Huu derler aşkın yağmuruna.
Ben sadece iki g/ördüm kendimi.
Kölelik ne renk?..
Kul g/özlerini dikmiş kabirden b/akıyorlardı insana.
Gaflet halinde içgüdüsel çekiyor insan çıplak, göz açıp kapayıncaya kadar.
Ruhun delili bitti, gülüyor dünya, nefsin oyunu bitti.
Fısıldaşıyor günahlar sahnenin dışında.
İçtik biz de aşkın şarabını ikinci gösteri başlayana dek.
Kölelik ne renk?..
Yer daha sonra canlanır.
Eyvallah der cesedine.
Aşk, delilim sırrım kur’an’dır.
Bak şu haline!..
Bir hayli sarhoş olmalı insan etkilenmek için bundan.
İbrahim gibi attıysan ateşe.
Kölelik ne renk?..
Pek bir şey kalmamıştır nefsine.
Bir gösteri sürmekte aşk meydanında.
Nefisler fısıldıyorlar birbirlerine, terzinin elindeki kumaşa.
Daha bir iki dakikanız mı var, sureti süslemeye.
İkrar verdin mi, ayakların sızlamaya başlıyor.
Belli belirsiz bir kuruntu konuşur iç dünyan.
Kölelik ne renk?..
Senin b/akışların eyvallah demiyor.
Postun sahibine daha az ısrarcı olmayın.
Ve bir b/akın teheccüt vakti uykunuza.
Rüyalar almanız şart değil.
Biri yiyor bir nar.
Biri gülüyor kahkahayla.
İlahi marifet tamamıyla gönlünü sahibine vermek.
Sevdiklerine hizmet edene aşk olsun
Kölelik ne renk?.. (Y.ed - Hüzün Makamı Albümü)
Kayıt Tarihi : 9.1.2019 01:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İlim, öğrenilen değil, yaşanan şeydir. Yaşanmayan ilim, geçmeyen para gibidir. Hz. İmam-ı Şafii r.a
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!