Sava Gölü kurudu, Kisra Sarayı çöktü,
Putlar yere serildi, şeytan gözyaşı döktü,
Kâinat efendisi, o “nur tanesi” doğdu,
İnsanı felaketten kurtaran yol gözüktü.
Busra denilen yerde Bahira bekliyordu,
Mühür’ün sahibini gelen kervana sordu,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta