Şefaat Ediyorum Şiiri - Ahmet Kınık

Çağrı geldi kutlu yoldan, yolum askere
Gönderdiler elimde kına - omuzumda al bayrak ile
Ana karnında yazılmış yazım, bu şehittir diye
Gidiyorum bak mekanların, en yücesine

Demiştin ya bana baba - askere giderken
Şimdi benim değil, vatan evladısın
Demiştin ya gözün arkada kalmasın sakın
Şimdi benim değil, peygamber ocağındasın
Unutma sözlerim aklında kalsın
Sancak uğruna iki güzelden birisin
Ya şehit yada gazisin

Vuruldum ey babam yere düştüm
Damla damla gözlere doldum
Üç yaşında oğlum kızım
Biri ay biri yıldızım
Tutmayın sakın arkamdan yasım
Ben ölmedim - şehit düştüm

Selam okundu her yerde gök kubbelerde
Selam durdu kışlada komutan - şehit erine
Haber salındı meleklere yiğit geliyor diye
Ayrıldı Cenneti alada - en güzel köşe

Ağlarken başını dikmişsin göğe
Gözyaşım şehidimedir düşmesin yere
Gene hangi duayı okudun anne
Güneş açtı vurulduğum yerde
Yine mi ağlıyorsun anne
Yağmur yağıyor bak cennetime

Sarılmışsın anam
Çamurlu postala kanlı parkama
Bunlar benden sana
Peygamber kokulu hırka
Nice canlar gitti bak - Vatan bayrak uğruna
Söyle anam söyle
Verilmez mi kutlu yolda bu can Allah aşkına

Götürüyorlar beni - al bayrağa sarılmış
Omuzlardayım taşıyanların hepside inanmış
Böyle vatan böyle iman nerde görülmüş
Kurtlar kuşlar kıyama durmuş, gökyüzü ağlamış
Binlerce yiğit vatan için kurban adanmış
Böyle acıya, böyle kedere, - Ölüm bile utanmış

Tut elimi arkadaşım vuruldum - ölüyorum
Vakit geldi bak son nefesimi veriyorum
Ne güzel bir ölüm verdinki bana Allah’ım
Hak yolunda Kelime-i şehadetle gidiyorum
Tut elimi arkadaşım sana şefaat ediyorum