Şefaat
Şefaat Hakta hafi,
Kul kula olmaz nafi,
Aracılar olmasın,
Mevla’m her kula kafi.
Hak göndermez aracı,
Nebiler bir elçidir.
Nebiden başka diyen,
Olsa olsa falcıdır.
Nebi, Hakka uyun der,
Hüküm koyan tek O’dur,
Diğer yol şirke gider,
Kur’an’ın özü budur.
Allah gören, duyandır,
Kitabı çok ayandır.
Nebiler put yıkarken,
Demez sırtın dayandır.
Cahilliye devrinden,
Günümüz daha beter,
Şeyhe put demek için,
Yalnız Fatiha yeter.
Hubel, Lat, Uzza, Menat,
Hepsi insan idiler.
Onları putlaştırıp,
Allah dostu dediler.
Mevla, şah damarı der,
Şeyhle dolaşmaz imiş.
Şeyhsiz dualarımız,
Hakka ulaşmaz imiş(!)
Her müşrik inancını,
İfşaya utanırdı,
Aracı kullanarak,
İmanlar budanırdı.
Mustafa Hoşoğlu
26.04.2016
Kayıt Tarihi : 26.4.2016 22:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!