Şefaat Şiiri - Ömer Albayrak

Artık çözülmeli bu sırlı düğüm
Hasretinle gözyaşları döktüğüm.
Şefâat yâ RESÛLULLAH şefâat!
Sana bağlı köleliğim, hürlüğüm! ..

Içimi kemiren amansız arzu,
Canavar nefsimin boğduğu kuzu.
Şefâat yâ HABÎBULLAH şefâat!
Hayat kevseriyle kandır, susuzu! ..

Israfda cömertim, hayırda hasis;
Manadan nasipsiz, maddeci kabris.
Şefâat yâ HÂLILULLAH şefâat!
Ancak: Sen bulursun derdime teşhis! ..

Fikirde acizim, zikirde ihmâl;
Taşınmaz günaha talip bu hammal.
Şefâat yâ SAFIYULLAH şefâat!
Şefâat et yâ NEBIYY’I-ZÜLCELÂL! ..

Yalancı dünyada iskence hayat,
Ölüm: ah tadına doyulmaz vuslat.
Şefâat yâ KELÎMULLAH şefâat!
HATEM’ÜL ENBIYA MÜHR’Ü NÜBÜVVET! ..

Hüküm, ferman: doğmak, ölmek, haşr olmak;
Kula, kulluk: Amentü’ye inanmak.
Şefâat yâ EMINULLAH şefâat!
MUHAMMED MUSTAFA SAHIB’ÜL BURAK! ..