Şefaat Şiiri - İsa Yıldıran

Yarın mahşer meydanında gör bizi,
Şefaatin isteriz ey Allah'ın habibi.
Yanına al Havz-ı Kevserde bizi,
Bırakma içimizde bir sızı.
Şefaatin isteriz ey Allah'ın habibi.

Hiç ölmeyecek gibi bir ömür yatmışız.
Haram helal demeden keyif çatmışız,
Fuhşiyatın türlüsüyle, günahlara dalmışız.
Unutmuşuz kutlu sözü yalnız kalmışız.
Şefaatin isteriz ey Allah'ın habibi.

Tevhidi bırakmışız yaptığımız hep ikilik,
Hayır işler yok bizde, yaptığımız hep şerlik,
Kalmadı huzurumuz ne de var dirlik,
Ahirette belki yanında oluruz birlik,
Şefaatin isteriz ey Allah'ın habibi.

Hiç ölmeyecekmiş gibi hayaller kurduk bekadan,
Kaptırdık kendimizi vazgeçmedik dünyadan,
Hiçbir hayrımız yok cennet istedik ukbadan,
Tek umudumuz merhamet bekleriz Rahman'dan,
Şefaatin isteriz ey Allah'ın habibi.

Ashabın kadar şanslı değiliz, biz görmedik yüzünü,
Siyerin kitaplarda biliyoruz Kur'an olan özünü,
Haktandır her halin, biliriz Hak'tan olan sözünü,
İşittik çağları aşan, sevgi dolu Hak sözünü,
Şefaatin isteriz ey Allah'ın habibi.

Bir ömrü geçirdik boşa, ahiretimiz gitmeden zaya,
Ümidimiz Rabb'den açtık elleri semaya,
Kendine ümmet kabul et, atma bizi arkaya,
Nasıl bakacağız, yansıttığın ziyaya,
Şefaatin isteriz ey Allah'ın habibi.

İSA YILDIRAN