Bağ dediğin kendi gülü narıya
Dağ dediğin dumanıyla karıyla
Bir gününün vuslatsa yüz günün hasret
Sefa sürülür mü elin yarıyla
Yokluğunu içiyorum şarapla
Özlemdir açtığım gelip de topla
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta