Sefa Çıplak Şiirleri - Şair Sefa Çıplak

Özdemir Asaf'ın dediği gibi "Söylenmiyor çok şey,susmadan."
Bir çocuk masumluğu yeterdi aslında
Bir oyuncak,bir çikolata ile mutlu olan çocuklar gibi olmalı hayat
Küçük şeylerden mutlu olabilmeli insan.
Üzmeyin,kırmayın hiçbir şeyi.
Hayat Zarifoğlu'nun dediği gibi değil mi?

GÖNÜLDEN BİR KÜÇÜK AMEL LAZIM BİZE,
BİR KÜÇÜK DUA,
AMA SAMİMİ OLA,
GÖNLÜMÜZ AŞKLA DOLA,
DUAN OLAYIM,KABUL OLMASAM DA RAZIYIM.

Erzurum dağları kar ile boran
Yükselsin bulutlar yar alsın neşe
Ya bir gül koparmış ya da bir menekşe
Gitme bulut bizim eller senindir.

Dereler derindir tepeler serin

Erzurum üstünde bir kara bulut
Gelemem sevgilim sen beni unut
Ama ümidi kesme vardır elbet umut
Çoktur Erzurum'da ben gibi yiğit

Erzurum'un dağları gül ile diken

Dertli oldum bu gurbet elinde
Yalnız kaldık bu dünya köşesinde
Derman ararım sazın telinde
Anasız babası gurbet elinde

Sabah olur gözümle Palandökeni ararım

Eskiden evimiz sobalıydı.
Sabahları onun sıcaklığı ve huzur veren sesiyle uyanırdık.
Üstündedeki demlik fokur fokur kaynarken
Fırınında patatesler pişerken
Aksam uyurken o çıtırtı sesleri ninni ve adeta dinlendirici musiki gibiydi.
Zorlukları vardı elbette

Bir bahar günüydü
Yağmur sicim sicim yağıyor
Adeta ıslanmaktan zevk alıyordum
Hafif esen rüzgar
Islanan vücuduma dokundukça
Zaman zaman bir ürperme geliyor içime